ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 506 / 520

ประโยค - ตริตนฺปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 325 [๒๐] จีรวักขณะ ภรรยา [เรื่องหมอชีวิต] วินิจฉัยในจีรวักขณะ พึงทราบดังนี้ :- บทว่า ปกฎฎา ได้แก่ เสียบแหลม คือ ฉลาย. บทว่า อติสฺสา ได

บทความนี้ว่าด้วยการวินิจฉัยในจีรวักขณะ ซึ่งมีการกล่าวถึงความหมายของบทต่างๆ เช่น ปกฎฎา และ อติสฺสา รวมถึงบทบาทของพวกมนุษย์และสิทธิ์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับคำสอนของพระผู้ทรงธรรม นอกจากนี้ยังมีการยกตัวอย่า

ประโยค - ตลอดสนิมปาป่าทำกัอรรณภาวีมหาวร ดอน๒ หน้า ที่ 326 บทว่า กฎธูปสุป ได้แต่เก่า บทว่า ทิศามโภค โข มีความว่า เป็นคนที่มีชื่อเสียง คือเป็น ใหญ่ มีความรู้กว้างทุกทิศ เพราะเหตุไร ? ชีวิตจึงถามว่า "จ้

บทความนี้พูดถึงการศึกษาและการมีความรู้ด้านศิลปะและแพทย์ โดยยกตัวอย่างความคิดของเด็กที่ต้องการรู้จักบิดามารดาของตน และพิจารณาความรู้ต่าง ๆ ที่สามารถเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น รวมถึงการเรียนรู้เพื่อพัฒนาชีว

ประโยค - ติดสันปาป่ากำ กิจกรรมถวายเวนิยม หม่วนวรร ตอน 2 - หน้ที่ 327 อีกอย่างหนึ่ง นับแต่กัลนี้ไปแสนกัลป์ ชีวิตก็ได้เห็นแพทย์ ผู้เป็นอุปถัมภ์ของพระผู้มีพระภาค ทรงพระนามว่าทุกุตตะ ซึ่งมี คุณแม่ไปในนายใ

เนื้อหาเกี่ยวกับพระผู้มีพระภาคและบทบาทของการเป็นพุทธอุปถัมภ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องราวของผู้ที่ต้องการพิสูจน์ฐานะนี้ผ่านการถวายทานแก่ภิกษุสูง ในประวัติศาสตร์ของแพทย์ชื่อ ทุกุตตะ ซึ่งมีคุณแม่ทำงานในบร

ประโยค - ตยสนิทปราสาทิกา อรรถกถาวีวินิยมวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 329 ฝ่ายท้าวสักกเทวราชได้รับพระราชทานอย่างนี้ว่า "เจ้าก็นี้เป็น อุปถัมภ์คุณความคุ้มเคยอย่างยอดของพระพุทธเจ้า เอาเดิด เราจะให้ เขาศึกษากา

เนื้อหาที่นำเสนอในบทนี้เป็นการสื่อถึงการศึกษาศิลปะการประกอบยา ภายใต้การดูแลของพระพุทธเจ้าและท้าวสักกเทวราช โดยมีการกล่าวถึงความสำคัญของการเรียนรู้และการรักษาโรคผ่านวิธีการที่เทวดาและอาจารย์ได้สอนให้ ก

ประโยค- ต.ตมสินปาสัก กำอ ธรรมาวาร คณะ2- หน้าที่ 330 บทว่า ปเลนเทน คือ ฝายมือหนึง บทว่า ปัญญา คือ ปุญญา บทว่า ยุติ หิ นาม คือชื่อใด? บทว่า กิญฺจามัย ตัดเป็น กิญฺจ เม อ๋อ สามบทว่า สุพฺพฬารา ตุโย หโท มี

เนื้อหานี้กล่าวถึงการสนทนาระหว่างพระราชากับหมอชีวิต โดยมีการพูดถึงความสำคัญของการมีเครื่องระดับในชีวิต รวมถึงบทบาทและหน้าที่ของหมอชีวิตที่ได้รับการตั้งอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสม แม้ว่าหมอชีวิตจะไม่ได้ทำก

ประโยค - ตอนอสนั่นป่าสำหรับ ท้อรอกกพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 331 อาหรือ ?" ตอบว่า หมอชีวกกรมว่า "ได้รับว่า สมองศรีระย่อมไม่อยู่ ที่ได้ เพราะการผลัดเปลี่ยนธริบกบ แต่เมื่อเศรษฐีนี้นอนนั่งไม่ กระ

เนื้อหาเกี่ยวกับการรักษาและการสนทนาระหว่างหมอชีวกและเศรษฐี โดยเฉพาะเรื่องการฟื้นฟูสมองศรีและผลกระทบที่เกิดขึ้นในร่างกายของเศรษฐี. พระราชมีวิธีการกำจัดแมลงปองด้วยคำณิจที่จะนำไปสู่การทรงรักษาพื้นที่. ข้

ประโยค - ตลอดสนมปาสำหรับ อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้า ที่ 332 แต่พระราชานั่นจะมีแต่ช่างพังงาเองเท่านั้นที่จะสามารถทำได้ ถึงช่างพลายชื่อว่านาพากีรี ย่อมเดินทางได้ ๑๐๐ โยชน์ มั ๒ ตัว คือ วลูกัณฑ

เนื้อหาพูดถึงการเดินทางของช่างและทาสในยุคก่อนพระพุทธเจ้า รวมถึงการสื่อสารความปรารถนาของกุลบุตรที่เชื่อมโยงกับพระปัจเจกพุทธเจ้าและการเกิดเป็นพระราชาในอนาคต ผ่านการปฏิบัติและการสวดภาวนา โดยมีการเล่าเรื่

ประโยค - คดีสนมัปาสาธิก อรรถกาถพระวินัย มหาวรรณะ ตอน ๒ - หน้าที่ 333 ว่าดว่า นินจูรเสลี ได้แก่ ถ่ายแล้ว. ผ้าถวมคงส่งว่ามึ้งเสียดี้มที่ป่าซาในอุดตรุกกรีบี ชื่อผ้าสีเอหยกยง. ได้ยินว่า มนุษย์ทั้งหมดในวั

เนื้อหาในช่วงนี้นำเสนอเกี่ยวกับคดีสนมัปาสาธิก ซึ่งมีการพูดถึงการใช้ผ้าสีเอหยกยงและกิจกรรมที่เกิดขึ้นในเวลานั้น รวมถึงความคิดเห็นของอาจารย์บางเหล่าที่ชี้การใช้ผ้าในพิธีกรรมต่างๆ โดยเฉพาะในพระราชาและการ

ประโยค - ตอนสนับสนำสบจิกภาคก อธรรกภาพวัติย มหาวรร ดนที่ 2 - หน้าที่ 334 ทานไว้ หมอชีวมาแล้วได้กราบขอบคุณอันนี้คือพระผู้มีพระภาคว่า "อันแค่พระผู้มีพระภาค วันนี้ พวกชาวเมืองประสงค์จะถวายทานแต่ พระองค์,

ในเนื้อหา กล่าวถึงการถวายบิณฑบาตแก่พระผู้มีพระภาค โดยมีโสณเศรษฐบุตรเป็นตัวละครสำคัญที่บริจาคข้าวสุกและของหอมให้กับพระเถระและพระผู้มีพระภาค การถวายบิณฑบาตครั้งนี้แสดงถึงความกตัญญูและการกระทำที่ถูกต้องใ

ประโยค - ตอดสนั่นป่าสักกก อรรถาธิบาย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 335 ความอยากของพระราชา จึงรับสั่งให้ถวายอินทขมาหนึ่งซึ่ง เทวดายังมีได้แทรกโอชาล แก่พระราชา ท้าวเธอ สวยแล้วลูกถาม ว่า "โภชนานำจากอุตตรครูฑว

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์พระธรรมเทศนาในมหาวรรค ตอน ๒ โดยเน้นถึงความปรารถนาของพระราชาในการถวายอินทขมาสำหรับเทวดาและการสนทนาที่สำคัญระหว่างพระผู้มัคภาคกับผู้ใกล้ชิด เพื่อเปิดเผยเกี่ยวกับสมบัติของโลหะแ

ประโยค - ตอนสนัขปาสทิงอรรถกาพระวินยมหาวรรค ตอน๒ - หน้าที่ 336 บทว่า คมปติวีร ได้แก่ จิวอันคุณตนทั้งหลายถวาย. สองบทว่า กุฬมิถา ถาย คือ ถ่อมคำอันประกอบพร้อมด้วย อานิสงส์แห่งการถวายผ้า บทว่า อิติตรเทนปิ

บทความนี้กล่าวถึงการถวายผ้าในพระวินัยมหาวรรค พร้อมกับอานิสงส์ที่เกิดจากการถวายผ้าและการเลือกใช้ผ้าอย่างเหมาะสม โดยอธิบายเกี่ยวกับผ้าชนิดต่างๆ อาทิ ผ้าทำด้วยฝ้ายและผ้าจกดาว รวมถึงการพระราชทานอนุญาตในกา

ประโยค - ตัดสนมาปาสกำ อรรคถาพระอิ่น หาวรร ตอน ๒ - หน้าที่ 337 ได้ยินว่ากุเหล่านั้น กำหนดเนื้อความแห่งบอกอันหนึ่งว่า “ด้วยจิวตามมิตามใจ” อย่างนี้ว่า “ด้วยจิวรเป็นของคุณดีหรือด้วยผ้า บังสุก". บทว่า นากม

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงความสำคัญของการเข้าใจพระไตรปิฎก และการตีความในส่วนต่าง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการแบ่งปันและกฏระเบียบในการปฏิบัติ รวมถึงการใช้ศัพท์เฉพาะในตำราพระไตรปิฎกที่มีความหมายลึกซึ้ง นอก

ประโยค - ตอตสนมัตปาสักกา อรรถกถาพระวินายมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 338 ดังนี้:- ในภิกษุเป็นเจ้าหน้าที่รับจิว ภิกษุผู้อ่านของปิยวาทหลาย มีญาณเป็นต้นของตน แม่ทิ้งหลัง ก่อนว่า หรือรับแสดงความ พอใจในทายนกบ

ในบทนี้กล่าวถึงการลำเอียงของภิกษุที่มีอิทธิพลจากความพอใจ, ความโกรธ หรือความกลัว และผลกระทบที่เกิดจากการตัดสินใจในเชิงลบต่อผู้อื่น สอดคล้องกับแนวทางของพระพุทธศาสนาในการไม่ลำเอียงและการรักษาสติ ความเข้า

ประโยค - ตอดสมันปาสำทิตย์ อรรถภาพระวัง มหาวรร ดอน ๒ - หน้าที่ 339 พึงทราบดังนี้ :- สมควรแ ต่จะสมมติในท่ามกลางสง มั่งง่วง ภายในวัดก็ได้ ใน ขณะสมมติได้ ด้วยกรรมวางตามที่รัษัทก็ได้ ด้วยอนโลกก็ได้, ถ้ อัน

เนื้อหาเกี่ยวกับการสมมติในวัดว่าเป็นสิ่งที่สามารถทำได้ โดยต้องอยู่ในท่ามกลางสงบและมีความระมัดระวัง การรับรู้ของภิกษุที่เกี่ยวข้องกับการทำสมมติและการวางกรรมนั้นถูกต้องแล้ว ว่าวินิจฉัยในการสมมติและสถานท

ประโยค - ติดส่งน้ำป่าวทำกา โอภากพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 341 แก้เจ้าหน้าที่เก็บรีจอร์ เจ้าหน้าที่เก็บรีจอร์เล่า เมื่อจะมอบแก้เจ้าหน้าที่ผู้รักษาเรือนคลัง พิงบอกบอกหมายว่า "นี่ลาจรีจอร์," ฯลฯ ผู

เนื้อหานี้เป็นการพูดถึงการมอบหมายงานและการจัดการรีจอร์ในระบบของพระสงฆ์ โดยเฉพาะการทำตามคำสั่งและการบริหารจัดการในเรือนคลังของสงฆ์ ที่มีความสำคัญต่อความสงเคราะห์และการดูแลเจริญสติในกลุ่มสงฆ์ ซึ่งช่วยให

ประโยค - ตลอดสนิทปาสึกา อรรถคาถาพระวินียมหวามรรคตอน 2 - หน้าที่ 342 ฉบับนี้. [ว่าด้วยบุคคลที่ไม่ควรให้ย้าย] วินิจฉัยในข้อว่า น ภิกขูว ภิกขุอาริโก ภูจารุปคุณ นี้ พึงทราบกันดังนี้:- พึงรู้จักภิกษูท

เนื้อหานี้พูดถึงการวินิจฉัยในเรื่องของภิกษุที่ไม่ควรให้ย้ายแม้กระทั่งในกรณีที่จำเป็น โดยเน้นว่าให้รักษาภิกษุที่มีอายุมากกว่า เจ้าาหน้าที่การเรือน และภิกษุที่มีอุปการะเพื่อสงฆ์เป็นสำคัญ เพื่อประโยชน์ใน

ประโยค - คัดสนับจากสำนักอรรถภาพพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 343 สองบทว่า โลกหล้า อลิส คือ ได้ทำเสียงดังอย่างนี้ว่า "ท่าน จงให้เถ่าอาจารย์ของเรา ท่านจงให้เถ่าอาจารย์ของเรา." วิบินิฉัยในองค์จารึก

บทความนี้กล่าวถึงการวิจารณ์ความลำเอียงในการให้ของภิกษุ โดยเน้นที่การทำเสียงดังเพื่อเรียกร้องให้รวมทางการให้แบบไม่ลำเอียง พร้อมแสดงถึงความสำคัญของการเป็นกลางและการรู้จักธรรมเนียมการให้ที่ถูกต้องในบริบท

ประโยค - ตยสงั คมัง ปสาทิกา จักกากระวังวัน มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 344 หนึ่ง ๆ ซึ่งมีราคาผลและสลิมกษะปนะ ฯ พอทั่วกัน อย่างนั้น นั่นเป็น การดี ถ้าไม่พอ ผืนใด ดีราคาเก้าหรือแปลกกษะปนะ ผืนนี้ ควบกับผืนอ

บทความนี้อธิบายถึงวิธีการแจกส่วนของภิกขุและสามเณรในพระพุทธศาสนา โดยมีหลักการแบ่งส่วนอย่างเป็นธรรมและการรับผิดชอบทางด้านกิจกรรมที่เหมาะสมของสามเณร นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงคุณค่าของการแจกส่วนอย่างถูกต้อง

ประโยค - คัดสนับาสหรับภารกิจบริเวณอาคารพระราชวังวินัยมหรรณ ตอน2 หน้าที่ 345 การถือเอผ้าขำานพรชานี้ ทั้งใน (อากา) จิตที่เก็บไว้ในเรือนคลัง (ตามปกติ) ถ้า ว่า สามเณรทั้งหลาย มาระทำการร้องขึ้นว่า "ท่านผู

เอกสารนี้กล่าวถึงวิธีการและข้อบังคับในการแจกจีวรให้แก่สามเณรซึ่งประกอบด้วยการประพฤติตนและการจัดการร่วมกัน เพื่อให้แน่ใจว่าทุกคนได้รับส่วนที่เหมาะสมในการปฏิบัติธรรม การเคร่งครัดตามหลักที่พระผู้พระภาคตร

ประโยค - ตลอดสนัมปาสังกา อรรคถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 346 แล้วค่ะ โดยคาติไม่โดยอย่างนี้ เป็นอันให้ดีแก่; หย่อนให้ ไม่ต้องแถมให้ถือ เกินไปก็ไม่ต้องเอาคืน จะนี้แล. ข้อว่า อธิราภาค มีความว่า อ

ในบทนี้มีการอภิปรายเกี่ยวกับความเป็นไปได้ในการแบ่งปันทรัพย์สินภายในสงฆ์ โดยนำเสนอตัวอย่างจากการจัดการผ้าภิกษุและการอนุญาตให้แบ่งเหลือให้กับสงฆ์อย่างเหมาะสม. นอกจากนี้ยังได้พูดถึงความสำคัญของการถือเอาท